- declinatio
- dēclīnātĭo, ōnis
[st2]1 [-] action de détourner, d'incliner.
[st2]2 [-] inclinaison de la terre vers les pôles, climat, exposition.
[st2]3 [-] action d'éviter, aversion, répugnance.
[st2]4 [-] petite digression.
[st2]5 [-] flexion (grammaticale), déclinaison, conjugaison, dérivation (t. de gram.).
- exigua corporis declinatione, Curt. : en pliant un peu le corps.
- declinatio vocis, Quint. : inflexion de la voix.
- declinatio ad libidinem fingitur, Cic. : cette déclinaison (des atomes) est supposée arbitrairement (par Démocrite).
- declinatio periculi, Cic. : moyen de se soustraire au péril.
* * *dēclīnātĭo, ōnis [st2]1 [-] action de détourner, d'incliner. [st2]2 [-] inclinaison de la terre vers les pôles, climat, exposition. [st2]3 [-] action d'éviter, aversion, répugnance. [st2]4 [-] petite digression. [st2]5 [-] flexion (grammaticale), déclinaison, conjugaison, dérivation (t. de gram.). - exigua corporis declinatione, Curt. : en pliant un peu le corps. - declinatio vocis, Quint. : inflexion de la voix. - declinatio ad libidinem fingitur, Cic. : cette déclinaison (des atomes) est supposée arbitrairement (par Démocrite). - declinatio periculi, Cic. : moyen de se soustraire au péril.* * *Declinatio, Verbale: vt Declinatio corporis. Curt. Destour, Destournement.\Declinatio breuis a proposito. Cic. Quand on se destourne d'un propos.\Declinatio periculi. Cic. Evitement.\Laboris et periculi declinatio. Cic. Evitation.\Parua declinatione effugere aliquid. Cic. En se destournant un peu.\Declinatio, Varro. La declinaison de quelque mot.\Declinationes mundi. Columel. Les climats du monde.
Dictionarium latinogallicum. 1552.